Hipertansiyonu sınıflandırmada kullanılan kriterlerden birisi de hedef organ hasarı ve kardiyovasküler risk faktörlerinin varlığının değerlendirilmesidir. Kan basıncı düzeyine ve risk gruplarına göre yapılan sınıflandırma direkt tedavi yaklaşımı ve prognozun belirlenmesi ile ilişkilidir. Bu sınıflandırmada yüksek normal kan basıncı ile 1. 2. ve 3. evrede hipertansiyonlu hastalar; diyabet, hedef organ hasarı ve kardiyovasküler hastalık ile eşdeğer kabul edilerek A, B ve C risk gruplarına ayrılmaktadır.
Evre 1’de organik değişikliklerle ilgili objektif bulgular mevcut değildir. Evre 2’de fiziki ve radyolojik inceleme, ekokardiyografi vb. sonuçlarına göre sol ventrikül hipertrofisi bulguları, jeneralize ve fokal retinal arter daralması ve idrarda protein ve/veya plazma kreatinin konsantrasyonunda hafif artış (1,2-2,0 mg/dl) gibi organ tutulum belirtilerinden en az birisi mevcuttur. Evre 3’te kan basıncı yüksekliğine bağlı organ hasarları sonucu, hem semptom hem de belirtiler görülmektedir. Bunlar; sol kalp yetmezliği, anjina pektoris, myokard infarktüsü, beyinde serebral kanama, inme, geçici iskemik ataklar, hipertansif ensefalopati, optik fundusta papilla ödeminin eşlik ettiği veya etmediği retinada kanama ve eksuda böbrekte, plazma kreatinin konsantrasyonu artışı (>2.0 mg/dl), yetmezlik, semptom veren tıkayıcı arter hastalığıdır.